Er schort al jaren iets aan de Prides. Een veel gehoorde kritiek is dat Prides verworden zijn tot decadente feesten, en de oorspronkelijke politieke boodschap verloren is gegaan. Voor ons is er, behalve de uit de hand gelopen commerce, niets decadents aan de Prides. Waar het wel mis gaat, is bij de (partij)politieke recuperatie en de commerciële kaping van een gebeuren dat altijd al om protest en feest tegelijk draaide. En dat feest, dat was alles behalve een commercieel gebeuren. Prides zijn in oorsprong een herdenking van de Stonewall rellen uit 1969, waarbij de LGBTQIA+ gemeenschappen voor het eerst terug vochten tegen politie-brutaliteiten en LGBTQIA+-discriminatie. De Prides die in reactie hierop ontstonden, waren dus bovenal protest, maar tegelijk ook een feest voor alle verguisde, meestal weinig welgestelde groepen uit de samenleving die op vlak van seksueel gedrag of genderexpressie uit de boot vielen. Van dat alles blijft nu weinig meer over. Niet omdat al die problemen...
Reacties
Een reactie posten