ANTWERP FOR PALESTINE

België, speel niet voor apartheid! De Israëlische Netta won in 2018 het Eurovisiesongfestival. “Volgend jaar vieren we samen diversiteit in Jeruzalem!” zei ze trots. Hoezo? Israël schendt al 70 jaar de rechten van de Palestijnen en bouwt in sneltempo nederzettingen op Palestijnse grond. Daar gaan optreden is moreel en politiek onaanvaardbaar. Wij vragen dat: De Europese omroep het Eurovisiesongfestival niet laat doorgaan in Israël België niet deelneemt als het Eurovisiesongfestival wel doorgaat in Israël Ieder politicus, gezagsdrager en bestuurder zijn of haar bezorgdheid uitspreekt over de organisatie van een Eurovisiesongfestival in een staat die de mensenrechten al decennialang straffeloos schendt. De petitie tekenen kan op ww.boycott-apartheid-eurovision.be/petitie  Lees hier de oorspronkelijke oproep van Palestijnse kunstenaars en journalisten om het Eurovisiesongfestival in Israël te boycotten: Palestijnse artiesten, radio-  en televisiejournalisten

We zijn zeer bezorgd over het lot van onze vriend Mustapha Awad, een jonge artiest en Belgische arbeider van Palestijnse afkomst. Op 19 juli werd Mustapha gearresteerd door de Israëlische autoriteiten. Er zijn ernstige redenen om te vrezen dat hij tijdens zijn gevangenschap wordt gemarteld en onderworpen aan een wrede, onmenselijke en mensonterende behandeling. Mr. Awad is een Belgisch staatsburger van Palestijnse afkomst; hij is geboren in het vluchtelingenkamp Ain el-Helweh in Libanon. Mr Awad werd in België als vluchteling erkend. Nadat hij Belgisch staatsburger werd, besloot hij om Palestina te bezoeken, het thuisland van zijn voorouders. Hij werd gearresteerd bij de Jordaans-Palestijnse grens, die wordt gecontroleerd door de Israëlische strijdkrachten. Sindsdien wordt hij in hechtenis gehouden en ondervraagd. Twee weken lang had Mustapha geen advocaat. Niemand kon hem verdedigen of eisen dat zijn meest basale rechten worden nageleefd, zoals contact hebben met zijn famil

Er schort al jaren iets aan de Prides. Een veel gehoorde kritiek is dat Prides verworden zijn tot decadente feesten, en de oorspronkelijke politieke boodschap verloren is gegaan. Voor ons is er, behalve de uit de hand gelopen commerce, niets decadents aan de Prides. Waar het wel mis gaat, is bij de (partij)politieke recuperatie en de commerciële kaping van een gebeuren dat altijd al om protest en feest tegelijk draaide. En dat feest, dat was alles behalve een commercieel gebeuren. Prides zijn in oorsprong een herdenking van de Stonewall rellen uit 1969, waarbij de LGBTQIA+ gemeenschappen voor het eerst terug vochten tegen politie-brutaliteiten en LGBTQIA+-discriminatie. De Prides die in reactie hierop ontstonden, waren dus bovenal protest, maar tegelijk ook een feest voor alle verguisde, meestal weinig welgestelde groepen uit de samenleving die op vlak van seksueel gedrag of genderexpressie uit de boot vielen. Van dat alles blijft nu weinig meer over. Niet omdat al die problemen

Dat werd tijd.  Na een goedgevulde facebookpagina en een eigen instagram werd het tijd om een plekje te hebben waar we veel meer ons dingen kunnen zeggen, foto's kunnen tonen..  Bij deze welkom op de nieuwe webpagina van Antwerp for Palestine. Vanaf heden zullen we hier regelmatig tekstjes posten over wat er gaande is in Palestina, waar we in Antwerpen mee bezig zijn en of er activiteiten en andere zitten aan te komen.  Ahlan wa sahlan!